و من افتخار میکنم به بیانی بودنم.
سلامن علیکم.
اولین روزی که اومدم بیان قیافه پنلم منو میترسوند. به شدت از بلاگفایی ک سالها خونم بود شلوغ تر بود. اوایل به مذاقم خوش نمی یومد. شکلک نداشت. تا 10 تا پست بیشتر نمیشد تو یه روز نوشت. محدودیت انتخاب موضوع وجود داشت. به هر صورت موندم و موندگارشدم. چند تایی وبلاگ عوض کردم. و در نهایت اینجا مینویسم. اینا رو گفتم که یه مقدمه ای باشه واسه داستانی که میخوام بگم. ینی اتفاقی که برام افتاد. حدودا 2 هفته پیش اتفاقی از پنلم تو کروم خارج شدم. و هر کاری کردم نتونستم وارد شم. تا دیروز که برای بیان ایمیل فرستادم. علاوه بر اینکه جوابم رو به موقع دادن. حتی تماس هم گرفتن و تلفنی مشکلم رو پرسیدن. در نهایت مشخص شد که مشکل از مرورگرمه.
اولین روزی که اومدم بیان قیافه پنلم منو میترسوند. به شدت از بلاگفایی ک سالها خونم بود شلوغ تر بود. اوایل به مذاقم خوش نمی یومد. شکلک نداشت. تا 10 تا پست بیشتر نمیشد تو یه روز نوشت. محدودیت انتخاب موضوع وجود داشت. به هر صورت موندم و موندگارشدم. چند تایی وبلاگ عوض کردم. و در نهایت اینجا مینویسم. اینا رو گفتم که یه مقدمه ای باشه واسه داستانی که میخوام بگم. ینی اتفاقی که برام افتاد. حدودا 2 هفته پیش اتفاقی از پنلم تو کروم خارج شدم. و هر کاری کردم نتونستم وارد شم. تا دیروز که برای بیان ایمیل فرستادم. علاوه بر اینکه جوابم رو به موقع دادن. حتی تماس هم گرفتن و تلفنی مشکلم رو پرسیدن. در نهایت مشخص شد که مشکل از مرورگرمه.
اینو نوشتم که اگه زمانی گذرشون به این ورا افتاد بدونن ازشون ممنونم.
:)