تو کی هستی؟

خب اگه الانمو بخوام توصیف کنم میگم
یه دختری که مانتو مشکی و پالتوی قرمز پوشیده. تو دفتر نشسته و 80% کتاب دختری که رهایش کردی رو خونده. یه بیمه ثالث رو باید تمدید کنه. و بعد به لیست کتاب هایی که باید تو نمایشگاه کتاب بخره فکر کنه. نشر قطره از شرکت تو نمایشگاه کتاب انصراف داده و خواسته از کتاب فروشیا حمایت کنه. پس فعلا نشر قطره از لیست خط میخوره. شاید یه سری کتاب حقوقی هم گرفتم.
یه سربرگ باید بزنم به اسم آنچه گذشت، یا یه چیزی تو این مایه ها که توش کتابایی که خوندمو بنویسم.
یه سربرگ دیگه هم باید بزنم برای اونایی که قراره بخونم.
بن کتاب هم برای دانشجوها میدن. فک کنم از بانک شهر بوده باشه. یه پست جدا مینویسم ازش.*

باید بهت بگم و قالشو بکنم؟

پ.ن: خدا سر شاهده من کمتر آدم حرف گوش کنی بودم.
اصلا: من به پایان دگر نیندیشم/که همین دوست داشتن زیباست.

انقدی که من و مصی دوتایی تک به تک کلمات و استیکراتو آنالیز کردیم، آنالیزور های کریمینال مایند نکردن.

حقته. تا ابدیت هم هر جوری که بهش فکر کنی حقته.

به پستای این چند وقته که نگاه کردم دیدم نشده از کلاس دیوسالار نگم. پس امروزو هم میگم. ۲۰ دیقه دیر کردم چیزی درس نداده بود. در عوض چند صفحه از دختری که رهایش کردی خوندم و یه نسکافه و کیک بر بدن زدم تا لااقل یکم هم که شده اون کلاس قابل تحمل تر شه. 

شماهایی که این زیرشیروونی رو فالو کردین جدا دلیلتون چی بوده؟
از عاشقانه های یک طرفه بزدلانه ام خوشتون میاد یا غرغرای مربوط به درس و دانشگام یا عکسای اتاق بی نظمم. حرفم که نمیاین تو سربرگ بگین.
تازه یکیم هس لایکم میکنه.
خدا از بزرگواری کمت نکنه. تو نباشی کاملا شهر ارواح میشه اینجا.

من حتی امیدی به سین کردنتم ندارم.

چقدر خوشبخته اون دختری که معشوقش ازش مینویسه، شعر میگه یا براش میخونه.

شما رو به هرچی میپرستین، این برنامه هایی که میسازینُ مردم میخوان استفاده کنن ازش، یکم هم به فکر اعصاب مردم باشین.

یه عکس فرستاده بودی تو کانالت و یه متن. تا لود شدن عکس مردم و زنده شدم تا مطمئن شم پسر توی عکس که دستشو انداخته گردن دختره تو نیستی.
متنت رو دوست. دلم میخواد بیام بگم تو اگه انقد بلدی قشنگ بنویسی چرا قشنگ غمگین؟ کم خودمون مشکل داریم؟ شاد بنویس.