تو کی هستی؟

دارم افسرده میشم؟
نمیدونم.

شما یه عذر خواهی به جمع ۵ نفره ما با متوسط سنی ۲۲ سال بدهکارین. ما نباید نگران اقتصاد جامعمون باشیم. نگران قدیمی و ضعیف شدن گوشیامون. نگران گرون شدن لپ تاپ، نگران بی ارزش شدن روزمره پولی که یکساله برای یه هدفی جمع میکنیم. نگران کار و آینده امون.
ما در عوض باید بخندیم. شاد باشیم. جشن داشته باشیم. با اعتماد به نفس زندگی کنیم. تو تعطیلات مسافرت بریم. کتاب بخونیم. فیلم ببینیم. باید تو جامعه امن مسالمت آمیز اعتراض کنیم.
این حق ماست. و شما یه عذر خواهی به جمع ۵ نفره ما با متوسط سنی ۲۲ سال بدهکارین.

اینکه زنگ میزنی حال مامان منو بهم میریزی با تیکه هات ازت آدم خوب نمیسازه حتی اگه همیشه خودتو پشت مامانم بدونی. مخصوصا وقتی از اصل ماجرا خبر نداری.

منی که هر بار با فکر کردن بهش تا این حد بهم میریزم تو چی میکشی پس؟

بیخود و بی جهت باهامون دعوا کنین، هر چیم میگیم بزنین تو ذوقمون.

تا حالا واسه حداقل حقوقتون تو جوامع امروزی جنگیدین؟
حق انتخاب پوشش
مدل مو
محل تفریح
هر چند وقت یه بار بیرون رفتن
اهدا کردن عضو
ساعت خواب و بیداری
دوست ها و محل دیدنشون

من فقط ۲۲ سالمه نمیتونم شبیه آدمهای ۴۸ و ۵۲ ساله تفریح کنم، فکر کنم و لذت ببرم.

فک کن بیوفتی وسط دعواهایی که هیچ ربطی بهت ندارن.

چقدر خوبه انقدر امنم که مطی چیزایی که نمیتونه به مامان بگه رو بهم راحت میگه.

شماها پدر و مادرین؟ نگرانین؟ میفهمم
ولی محدود کردن دخترتون راه محافظت ازش نیست. دائم چک کردنش کار درستی نیست. بهش این مفهوم القا میشه که ما بهت اطمینان نداریم، پس تنها حق نداری تا کلاس ورزشی بری، تا فرهنگ سرا بری.
دخترتون قراره به زودی وکیل بشه. حق مردم رو براشون زنده کنه. با این کارا فقط اعتماد به نفسش رو ازش میگیرین.
خلاصه که ایراد گیری های بی مورد ازتون پدر و مادرهای بهتری نمیسازه

بیش از ۷ میلیارد آدم رو این کره خاکی زندگی میکنن. اونوقت من وقتایی که حالم گرفته اس خودم باید ناز خودمو بکشم.